ครอบครัวจนตรอกจำต้องขายบุตรชังให้กับโจรชั่วเพื่อแลกเศษเงินเพียงไม่กี่บาท ตองนวล หมดศรัทธาต่อทุกสิ่ง กระทั่งได้รับการช่วยเหลือจากโจรเสือชื่อดังอย่าง เสือกิ่ง เธอมองอีกฝ่ายเป็นดั่งแสงสว่างทั้งที่ปลายทางนั้นเคยมืดสนิท...ทว่าความใกล้ชิดกลับกลายเป็นชนวนร้ายให้อะไรหลาย ๆ อย่างเลยเถิดไปกันใหญ่ ตองนวลตั้งครรภ์อย่างไม่รู้ตัว เธอมั่นใจว่าพ่อของลูกย่อมไม่ใช่ใครที่ไหน ทว่าคำพูดที่ออกมาจากปากเสือกิ่ง ดันกลายเป็นเหมือนเข็มนับพันที่ทิ่มแทงหัวใจเธอ❝เอ็งแน่ใจหรือ? ว่าเด็กในท้องเป็นลูกข้า❞ตองนวลกระอักความเจ็บปวดเจียนตายหลังได้ยินมัน เธอมองเสือกิ่งเปลี่ยนไปแล้ว ความรู้สึกพังทลายแทบไม่หลงเหลือชิ้นดี ความอดทนริดรอนจนหมดสิ้น และนึกโทษตัวเองที่ใจง่าย...แต่ทำไมเมื่อสามปีผ่านไปที่ตองนวลได้อุ้มท้องหนีหายไปจากสายตาเสือกิ่ง มาบัดนี้ชายหนุ่มที่ตนเคยปันใจรัก กลับนั่งคุกเข่าประนมมือแนบอก พร้อมน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลอาบเต็มสันกรามคม เสือกิ่งกำลังอ้อนวอนตองนวลอยู่❝จักให้พี่กราบกรานพี่ก็ยอม อย่าได้หนีพี่อีกเลยหนา พี่จักขาดใจแล้วตองนวล❞ทำไมล่ะ คำถามมันยังคงวนเวียนอยู่ในหัวเธอ เหตุใดเสือกิ่งยังต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกันอีก ยังไม่สาแก่ใจอีกฝ่ายหรอกหรือ?ในหนึ่งครั้งนับอนันต์คนเราให้อภัยคนใจร้ายได้กี่ครั้งกัน...❝พี่จักเริ่มไว้หนวด ลูกสาวคนงามครั้นยิ่งโตก็ยิ่งงามหยดย้อยมิต่างจากมารดา❞เสือกิ่งกล่าวอย่างจริงจัง ทว่าเจ้าตัวนั้นลืมอะไรไปหรือเปล่า?❝แต่ลูกเราเพิ่งห้าขวบนะจ๊ะพี่❞