Sa Ika-14 ng Buwan ay isang introspektibong kwento ng dalawang kaluluwang konektado sa pagitan ng alaala, panaginip, at katotohanan. Sa Café Nublado — isang lumang coffee shop sa isang liblib na kanto ng San Emilio — araw-araw ay pareho lang para kay Javi, isang barista-musikero na sanay na sa pait ng mundo. Ngunit tuwing ika-14 ng buwan, isang babae ang tahimik na pumapasok sa café, umuupo sa iisang mesa, at umuorder ng iced caramel latte, no whipped cream. Siya si Lia — misteryosa, mahinhin, tila nagdadala ng sariling oras sa kanyang presensya. Sa loob ng ilang buwan, nagiging ritwal ang pagdating ni Lia. Unti-unting lumalim ang koneksyon nilang dalawa sa kabila ng katahimikan. Ngunit isang araw, naiwan ni Lia ang kanyang libro sa café — isang abong aklat na walang pamagat, at sa likod nito ay may address: St. Aurelia Medical Center, Room 314. Doon nagsimulang gumalaw ang katotohanan. Pagdating ni Javi sa ospital, tumambad sa kanya ang hindi inaasahan — si Lia ay nasa coma na pala ng tatlong taon, matapos ang isang aksidente noong Hulyo 14. At ayon sa mga record, bihira siyang mabisita. Malabo na ang pag-asang magising siya. Ngunit kung si Lia ay comatose… sino ang kasama ni Javi sa Café Nublado tuwing ika-14 ng buwan? Mula rito, lumalalim ang misteryo — CCTV recordings na nagpapakitang mag-isa lang si Javi, mga sulat sa libro na tila isinulat para sa kanya, at isang twist na babaliktad sa lahat ng kanyang alam: 📖 “Ang kwento ng isang lalaking iniimbento ko tuwing ika-14 ng buwan. Dahil sa araw na ito, siya ay naaksidente. At hindi pa siya bumabangon.” 📖 “Ngunit sa loob ng utak niya, naniniwala siyang ako ang nawawala.”