“มึงก็เห็น เพื่อนที่คิดไม่ซื่อกับกู กูไม่เอา ไสหัวไปความรู้สึกมึงมันเป็นแค่การหลอกตัวเอง”คำโปรยความรักที่แทบเป็นไปไม่ได้เริ่มต้นขึ้นด้วยความบังเอิญ เมื่อผมเผลอตกหลุมรักเพื่อนตัวเอง เขาใจร้ายและสำหรับบางครั้ง ไม่สิ ต้องพูดว่าสำหรับบางคนเขาอ่อนโยนเสมอ เขาออดอ้อนเหมือนลูกแมวโหยหาไออุ่น จนผมเผลอคิดไปว่าถ้าหากเขาอ่อนโยนกับผมบ้างมันจะเป็นยังไง "กำแพงในใจมึงทำไมมันถึงสูงจังวะ""มันต้องสูง และต้องสูงมากด้วยเพราะถ้ากูรักใคร กูรักมากเสมอ และเพื่อให้แน่ใจว่ามึงพยายามรักกูมากพอ เพราะงั้นการที่กูสร้างกำแพงไว้สูงมันก็ถูกต้องแล้ว เปอเช่!"ผมมั่นใจว่าทุกคนที่โจนี่เคยควง หน้าตาสวยหุ่นดีและที่สำคัญทุกอย่างมันตรงข้ามกับผม หรือแท้จริงแล้วการที่ผมอ้วนมันเลยทำให้เขาไม่ชอบผม"เพราะกูอ้วนแล้วก็ไม่ได้หน้าตาดีเหมือนคนเก่าๆที่มึงเคยควงเหรอ มึงถึงได้เย็นชากับกูนัก""อย่าไร้สาระ ความรักสำหรับกูไม่เกี่ยงเพศ รูปลักษณ์หรือฐานะ คนที่ด้อยค่ามึง ก็คือตัวมึงเองทั้งนั่น"