บางครั้งโลกใบนี้ก็มักจะเหวี่ยงเรื่องราวที่ไม่คาดคิดมาให้เราได้ตื่นเต้นเสมอ พอๆ กับเรื่องบางอย่างที่ไม่อยากพบเจอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การที่เราจะต้องแต่งงานกับใครสักคน ขณะที่หัวใจดวงน้อยไม่ปรารถนา ในตัวเขาคนนั้นเลยสักนิด เฉกเช่นเธอคนนี้ จารวี นวินดา หญิงสาวที่จบการตลาดมานานหลายปี แต่หัวใจดวงนี้ยังคงว่างเปล่า เมื่อเธอย่างเข้าสู่เลขสาม บิดามารดาเริ่มกลัวว่าลูกสาวจะขึ้นคาน อีกทั้งคู่หมายของเธอก็ประสบผลสำเร็จในหน้าที่การงาน จึงคิดที่จะคลุมถุงชนให้บุตรีแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนรัก ซึ่งทำให้จารวีคิดทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากการแต่งงานครั้งนี้ หญิงสาวเพียงแค่ต้องการหาใครสักคนมาแต่งงานหลอกๆ แต่โชคชะตากลับนำพา ฌอน ไรวินท์ เจ้าบ่าวกำมะลอมาให้กับเธอ ชายหนุ่มรูปงามนามเพราะ อายุสามสิบสองปี ซึ่งเขานั้นเป็นถึงรองประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ นำเข้าเครื่องมือแพทย์อันดับต้นๆ ของเมืองไทย นอกจากนี้บริษัทของเขายังผลิตและส่งออกเครื่องมือแพทย์หลายอย่างในคราเดียวกันอีกด้วย แล้วแบบนี้ ชีวิตของจารวีจะวุ่นวายแค่ไหน เธอจะตกหลุมรักเขา หรือว่าเขาจะตกหลุมรักเธอหรือไม่ มาลุ้นกันนะคะ “คุณชื่ออะไรคะ” “ผมฌอน” “ฉันจารวี หรือจะเรียกสั้น ๆ ว่าจาก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณฌอน” หญิงสาวยื่นมือออกไป ซึ่งทำให้ฌอนเอื้อมมาแตะเบา ๆ ตามมารยาท จากนั้นหญิงสาวได้ส่งแก้วเครื่องดื่มให้กับเขา ชายหนุ่มเองก็ไม่ปฏิเสธ เพราะเขาอยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะมาไม้ไหนกันแน่ เขายอมรับวาเธอดูดีในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่ถึงกับสวยโดดเด่นกว่าใคร ส่วนเรื่องนิสัยเขาเดาได้ว่าคงแย่กว่าหน้าตาเยอะเลยทีเดียว “เรามาเข้าประเด็นสำคัญเลยดีกว่า คุณโสดจริง ๆ ใช่ไหมคะ” “ใช่ผมโสด แล้วไง” “คืนนี้คุณนอนกับฉันเอาไปเอาไปก่อนหนึ่งหมื่น” จารวีพูดพลางยัดธนบัตรใส่มือให้กับชายหนุ่ม แววตาของเธอเปี่ยมไปด้วยความหวัง เมื่อหญิงสาวต้องการหลุดพ้นจากการถูกคลุมถุงชน “ไม่ต้องทำหน้าสงสัยอะไรทั้งสิ้น พรุ่งนี้เราค่อยไปจดทะเบียนสมรสกัน ฉันจะเพิ่มเงินให้คุณอีกหนึ่งแสน” “...?...” ฌอนยังคงนิ่งงัน ไม่คิดว่าตัวเองต้องมาเจอกับเหตุการณ์บ้า ๆ แบบนี้ เธอไม่ถามเขาสักคำว่าเต็มใจหรือเปล่า ผู้หญิงคนนี้หลุดมาจากดาวดวงไหนกันนะ ถึงได้ทำอะไรผลีผลามไม่ไตร่ตรองให้ดีกว่านี้ ถ้าผู้ชายที่เธอลากเข้าห้องไม่ใช่เขา เธออาจโดนลากไปถึงไหนต่อไหนแล้ว “เอาอย่างนี้ ฉันเปย์เต็มที่ไปเลย อยากได้อะไรเพิ่มอีกไหม แต่ฉันเหลือเงินอีกไม่มากหรอกนะ ที่สำคัญอย่าหวังจะได้ความรักจากฉัน เพราะเงื่อนไขนี้จะอยู่ใต้พันธะสัญญาหนึ่งปี จากนั้นคุณจะเป็นอิสระทันที” ฌอนเพ่งมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ เขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนยอมจ่ายเงิน เพื่อแลกกับการถูกเอาเปรียบโดยสิ้นเชิง เธอเป็นใครกันทำไมถึงกล้ายื่นข้อเสนอนี้ให้กับทาญาติหมื่นล้าน ลูกชายคนเดียวของเจ้าของธุรกิจผลิตอุปกรณ์การแพทย์ “เฮ้ย! คุณจะบ้ารึไง! ไปโดนตัวไหนมาเนี่ยหน้าแดงยังกับลูกตำลึงเมาใช่ไหมเนี่ย” ฌอนไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน บ้าดีเดือดเท่าหญิงสาว ตรงหน้านี้มาก่อน หน้าตาของเธอจิ้มลิ้มน่ารักดีอยู่หรอก แต่จะให้เขามาอยู่ภายใต้พันธะสัญญาอะไรนั่น เขาไม่เอาด้วยหรอก “ฉันเพิ่งกดเงินมาสด ๆ ร้อน ๆ เพิ่มให้อีกก็ได้ สองหมื่นขาดตัว ฉันยอมลงทุนกินปลาเค็มทั้งเดือนเลยนะเนี่ย” “คุณเริ่มเมาแล้วสินะ” “โน! โน! โน! ไม่เอาไม่พูด เอาเงินไป... คุณคือผู้ชายคนแรกเลยนะที่ฉันยอมเปย์” จารวีพูดพลางเอาธนบัตรปึกเล็ก ๆ ยัดใส่มือของฌอน “เพิ่งอกหักมารึไง” “ฉันเนี่ยนะอกหัก ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ไม่ใช่ย๊ะ! ฉันกำลังถูกบังคับให้แต่งงานต่างหากเล่า ฮื้อ...ฮึก ฮึก ฮื้อ!” “เฮ้ยคุณ! อะไรวะเนี่ย เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะ เป็นไบโพลาหรือไง จับส่งตำรวจดีไหม” “ไม่เอา... คุณพร้อมกัดก้อนเกลือกินกับฉันหรือยังคะ” หญิงสาวเริ่มพูดคล้ายคนเมา แต่ก็ยังคงแอบส่งสายตาหวานให้กับชายหนุ่ม “ถ้าไม่มีอะไร ผมจะกลับแล้ว” “อย่านะ! คุณห้ามทิ้งฉันไปเด็ดขาด!” “ทำไมผมต้องเชื่อคุณด้วย ผมมีงานต้องทำนะคุณ” “คุณก็ลองเดินออกไปจากห้องนี้ดูสิ ฉันจะกระโดดลงไป ให้ใครต่อใครได้รู้ว่าผู้ชายอย่างคุณ ทำร้ายผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างฉันได้ลงคอ” “คุณขู่ผมเหรอ” ถ้อยคำของจารวี ทำให้ฌอนถึงกับลำบากใจ เพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอยู่ในห้องนี้กับเธอไปก่อน จนกว่าหญิงสาวจะหลับ แล้วเขาจะแอบกลับออกไป “ฉันไม่ได้ขู่ คนที่จนตรอกมักจะทำอะไรสิ้นคิดเสมอ” “ใจเย็น ๆ สิคุณ” ฌอนได้แต่ทำใจยอมรับ เมื่อเขาไม่อาจทิ้งเธอไว้ในห้องนี้ตามลำพังได้ “ฉันจัดทำเอกสารขึ้นมาเรียบร้อย เหลือแค่คุณลงนาม จากนั้นสัญญาฉบับนี้จะสมบูรณ์แบบทันที ลองอ่านดู” จารวีหยิบสัญญาที่เธอร่างเอาไว้ส่งให้กับฌอน ชายหนุ่มถึงกับขมวดคิ้ว เมื่อเห็นข้อตกลงในสัญญาที่จารวีเป็นคนทำขึ้นมา ซึ่งเขาเพิ่งเจอผู้หญิงอย่างเธอ ทำไมหญิงสาวถึงยอมเสียเปรียบขนาดนี้ ฌอนเริ่มสะดุดกับข้อที่สอง ห้ามเขาตกหลุมรักเธอเด็ดขาด ผู้หญิงเกือบทั้งโลกแข่งกันขายขนมจีบให้กับเขา แต่จารวีกลับไม่เหมือนใคร เธอชักหน้าสนใจแล้วสิ เขาจึงตัดสินใจลงนามในเอกสารด้วยรอยยิ้มกรุ่น “ฉันให้คุณเลือก” “อะไรกันเนี่ย” ชายหนุ่มถึงกับอุทานออกมา เมื่อเห็นจารวีเดินไปหยิบถุงยางหลายขนาดมาวางไว้ตรงหน้าเขา “ถุงยางไง คุณไม่เคยใช้เหรอ” ฌอนโชกโชกเรื่องนี้มาพอสมควร คำถามนี้ควรเป็นเขามากกว่า ผู้หญิงบ้าอะไรหยิบมาทุกขนาด คนขายให้คงขยาดเธอไปแล้วมั้ง เธอตั้งใจซื้อมาทำไมเยอะแยะ ตั้งแต่ขนาดเล็กไปจนถึงบิ๊กไซซ์