‘’Sınırları zorluyorsun.’’ Sıktığı dişleri ardından konuşurken güzel bariton sesini duymak bile ürpermemi sağladı. ‘’Ya siz zorlamıyor musunuz sınırları Bay Salvatore? Ne hakla!’’ Bir adım daha atıp kafa tutar gibi aramızdaki mesafeyi kapatırken o an pişmanlık duymuştum yaptığım bu hareketten. Şu an en son isteyeceğim şeydi bu adamla bu kadar yakın olmak. Onu tanıdığımdan beri her günüm olay içindeydi. ‘’Yoksa…’’ Sesi fısıltıyla karışık çıkmıştı düşünürken. Mavi gözlerini erkeğin delici bakışlarına kaldırırken kendisini büyük bir arzu, şaşkınlık, karanlık ve bilinmezliklerle karşıladığında onu tanıma isteğine karşı koymak çok güçtü. Ama karşı koymalıydı çünkü karşısındaki adam İtalya’nın en güçlü ve karanlık adamlarının başında gelen kişiydi Lorenzo Matteo Salvatore. Kusursuz fiziği, bir ilahı kıskandırabilecek kadar yakışıklı hatlarıyla adeta bir heykeltraşın hayat verebileceği kusursuzluktaydı çizgileri. ‘’Beni mi istiyorsunuz Bay Salvatore?’’ Dudaklarından dökülen sözlere Pera bile inanamamıştı. ‘’Bedenimi mi istiyorsunuz?’’ Parmaklarını erkeğin göğsünden çekip kendi açıkta kalan omuzlarından zarif boynu üzerinde dolaştırdı ve kısa kırmızı elbisesinin ince askılarını usulca omuzlarından kaydırdı. Mermer kadar pürüzsüz teni üzerinde ipek kıvrımlarına sarınarak kaymaya başlamıştı ki parmaklarını göğsünün üzerine zarifçe sararak tutmasıyla Lorenzo’nun da kendisini kollarından sertçe tutması bir olmuştu. ‘’Pera! Yeter. Odana dön. Hemen!’’ Sürekli baskınlıkla ardında yükselen gücünden korkmadığımı söyleseydim yalan olurdu bu. Birbirimize o kadar yakın duruyorduk ki, zehir gibi sözlerini söylerken nefesi yüzümü okşamıştı tüm sertliğine rağmen. İlk defa birine yakın olmak etkilemişti beni. Kimseyle temas kurmaktan hoşlanmazken bana dokunması, gözlerinin tüm bedenimde dolaşması için uğraş içine bile girebilirdim. Onun yerine ateşin önüne atlarken de bunları düşünmüştüm. Gördüğüm en güzel gözleri ve kokuyu... Aşka karşı bir inancım olmamıştı. Sadece sahnede attığım adımlara ve dansıma ihtiyacım olduğunu düşünürdüm Lorenzo ile karşılaşana kadar. ‘’Döneceğim ama evime.’’ Bakışları verdiğim cevapla daha da kararmıştı. ‘’Yeter! Bugün toplantıya izinsizce girişini ve sesini bana yükseltişini unutmayacağım. Bu kadar adamın içine bu küçücük kumaş parçasıyla girmenin bedelini ödeyec...’’ Elimi yüzüne sert bir tokat olarak inmeden havada yakaladı kendine çekerken bedenimi dudaklarını sertçe dudaklarıma örttü. Aşık olduğum adama saklamak istediğim ilk öpücüğümü çalmıştı. Kalbim kulaklarımda uğuldarken ilk defa tattığım bu hisle ne yapacağımı bilmeden duraksadım. Dudaklarının davetkar dolgunluğu, baştan çıkarıcı kokusu ve sıcak büyük elinin sırtımda gezinişi her şeyi o kadar zorlaştırıyordu ki… Öpücüğüne karşılık vermemi isteyen dudakları dudaklarıma arzuyla baskı kurmaya çalışırken kalbimin kulaklarımdaki gümbürdeyişi her şeyi susturuyordu. ‘’Dudakların sadece bana ait… la mia piccola. (Benim küçüğüm.) Dudaklarımın arasında konuşurken soluklarımız şiddetle birbirine karışmış o kadar etkilenmiştim ki vücudum yay gibi gerilmiş bacaklarımı birbirine bastırmıştım aradaki sızıyı dindirmek ister gibi. ‘’İstediğinizi alıp beni öyle mi bırakacaksınız? Ne istiyorsunuz benden. Gitmek istiyorum.’’ Buradan gitmezsem eğer kalbimin atışları dinmeyecekti, bana öpüşünü ya da dokunuşunu beklemeyecektim. ‘’Lütfen. ’’Kokusunu hiç duymayacaktım. Sadece o zaman sakinleşebilirdim. ‘’ Vuoi sapere cosa significa ottenere ciò che voglio? Significa che non ti lascerò mai andare, piccola. (İstediğimi almak ne demek biliyor musun? Seni asla bırakmayacağım demek, küçüğüm.) Artık hiçbir yere gidemezsin.