ธิตาภาสาวน้อยวัยใส นักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ชั้นปีที่หนึ่ง(เอกภาษาจีน) เธอมีความใฝ่ฝันในวัยเด็กว่าอยากจะเป็นไกด์พาผู้ท่องเที่ยว เที่ยวชมแหล่งโบราณสถานต่าง ๆ ของประเทศจีน จึงได้มุ่งหน้าเข้ามาศึกษาในคณะนี้ แม้จะต้องหารายได้เสริมโดยการทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านเหล้าหลังมหาวิทยาลัยเธอก็ไม่ย่อท้อแต่อย่างใดเนื่องด้วยเธอมียายที่รักคอยเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอ แต่แล้วด้วยอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดมาก่อนได้เกิดขึ้น ในวันที่เธอต้องรีบเดินทางไปหายายที่ป่วยนอนพักรักษาตัวในรพ.แห่งหนึ่ง จึงได้ถูกรถชนเข้าทำให้เธอได้ตายจากโลกยุคปัจจุบันกลับไปเกิดใหม่ในร่างเดิมของตนที่สิ้นบุญไปแล้วในยุคจีนโบราณ ซึ่งมีตำแหน่งเป็นเพียงนางกำนัลรับใช้ตัวเล็ก ๆ ในวังหลวงเพียงเท่านั้น เดิมทีการใช้ชีวิตอยู่ในยุคจีนโบราณนั้นก็นับว่าเป็นเรื่องที่ยากหนักหนาแสนสาหัสอยู่แล้ว แต่กลับมีเรื่องราวยุ่งยากมากมายจากบุรุษมากหน้าหลายตาที่คอยวนเวียนเข้ามาใกล้ชิดในชีวิตของเธออีกด้วย หนึ่งคือองค์ฮ่องเต้ผู้มีใจรักมั่น มีคติประจำใจอยู่ว่า “ถ้าเขาจะรักเป็นแค่นางกำนัลเขาก็รัก” สองคือองค์ไท่จื่อผู้มิเคยยอมพ่ายแพ้ต่ออุปสรรคใดในรัก ยึดมั่นในคติของตนที่ว่า “ที่หนึ่งไม่ไหว ขอเต็มใจเป็นที่อะไรก็ได้ หวังเพียงได้อยู่คู่เคียงกับนางกำนัลตัวน้อยที่ตนหมายตาไว้ก็เพียงพอแล้ว” สามคือหมอหลวงผู้หล่อเหลาและงามสง่า เพียงปรายสายตามาเหลือบแลมองเท่านั้น ก็พลันสั่นไหวไปทั้งหัวใจเสียแล้ว สี่คือท่านแม่ทัพผู้องอาจ นอกจากจะมีอาการคลั่งรักอย่างหนักแล้ว ยังร่วมรักเก่งไม่แพ้ผู้ใดอีกด้วย ภายใต้ศึกชิงนางอันดุเดือดนิด ๆ จากผู้งานดีทั้งที่คน แท้จริงแล้วใครกันคือผู้ที่จะชนะในศึกรักครั้งนี้? กลยุทธ์การศึกใดก็ช่วยหลบไปก่อนเถิด ผู้งานดีทั้งสี่คนในนิยายรักจีนโบราณเรื่องนี้ ขอยึดหลักการ “มารยาใดพวกข้าล้วนไม่เกี่ยง ขอเพียงมีเจ้าร่วมเตียงก็พอใจแล้ว” เท่านั้นเอง